De vriendinnen Manuela en Nadine zetten samen koers richting noorden om de unieke natuur van Engeland en Schotland met de Crosscamp te ontdekken - van dichtbij en binnen handbereik. Afgelegen plaatsen, betoverde wouden, steile kliffen, glooiende heuvels en abstracte landschappen nodigen uit om heel bewust van de eenzaamheid te genieten en de dagelijkse stress achter te laten.
In de lucht cirkelen krijsende meeuwen, onder hen beuken de golven, de eerste zonnestralen reiken over de klippen. Bij aankomst aan de witte rotskust van Étretat in Normandië happen Manu en Nadine voor het eerst naar adem. De klippen met de buitengewone formaties zijn een van de eerste stops die de twee vriendinnen op hun reis met de Crosscamp in de richting van Schotland inlassen. Op een klein kiezelstrand in de buurt van de indrukwekkende klippen eten Manu en Nadine zoete Franse lekkernijen als ontbijt, gekocht bij de plaatselijke bakker, en genieten ze van het uitzicht over de golvende Atlantische Oceaan. Achter hen staat de witte, glanzende Crosscamp klaar om samen op avontuur te gaan.
Vanuit Le Havre willen beide vriendinnen met de buscamper de boot op naar het Engelse Portsmouth. Hier moeten ze echter eerst geduld oefenen. Manu en Nadine benutten de tijd in de haven om de Crosscamp gezellig in te richten met hun meegebrachte accessoires. Een heleboel felgekleurde kussens, donzige dekens, een schapenvacht en lichtkettingen transformeren de Crosscamp tot een kleine oase van welzijn - inclusief hippie-charme. Ook een potje basilicum en enkele kookbenodigdheden ontbreken niet. "Je thuis altijd dichtbij hebben, waar je ook bent, en toch volkomen flexibel zijn - dat is leven met een buscamper", zegt Manu stellig. Na enkele handelingen rijdt de Crosscamp over de planken de schommelende veerboot op.
Nauwelijks zeven uur later staan ze in Portsmouth en rijden ze meteen naar de Old Harry Rocks, waar beiden hun plaats voor de nacht inrichten. 's Morgens dompelen de zonnestralen de beroemde krijtnaalden op het schiereiland Isle of Purbeck aan de Engelse kust van het graafschap Dorset onder in een adembenemend licht. Het diepblauw van de zee creëert een bijna onnatuurlijk contrast met de felwitte klippen, die zich schrap zetten tegen de woedende golven. De twee vriendinnen hebben het moeilijk om dat uitzicht achter te laten, maar besluiten toch om dezelfde dag nog ongeveer 370 km in de richting van het Peak District National Park te rijden. 's Avonds komen ze aan in Castleton, waar ze hun kamp tussen twee schaapsweiden opslaan. "Op de weiden huppelen talloze lammetjes, sommige pas enkele dagen oud. Er zijn ongetwijfeld ergere plaatsen om te overnachten", oordeelt Manu. "In het nationale park zijn er wel veel campings, maar wij kiezen liever de vrije natuur. Het is namelijk bijna overal toegelaten om met een kampeerauto te overnachten; in het andere geval zijn de plaatsen goed aangegeven. We veranderen graag vaak van plaats. Omdat de Crosscamp al het essentiële aan boord heeft, zijn we onafhankelijk en kunnen we onze slaapplek in een handomdraai opbouwen of afbreken."
Ook de volgende ochtend staan de twee voor dag en dauw op om de zonsopgang bij de bekende Winnats Pass te bewonderen. Hier is het een voordeel dat de Crosscamp veel smaller is dan gewone kampeerauto's. De straat kronkelt door een soort canyon steil naar boven, langs de rand van de canyon loopt een smalle weg. "Van daaruit heb je een ongelooflijk uitzicht", droomt Manu, "op de wegen, het dal en de omliggende velden. De eerste zonnestralen dompelen 's morgens alles in een gouden licht." Vervolgens maken de twee een korte tussenstop op een camping, waar ze zich een douche gunnen en de accu's van de buscamper opgeladen worden. Om de dag ook in schoonheid te beëindigen, tovert Nadine een heerlijk avondeten met aardappelen, broccoli en zalm op tafel. "In de Crosscamp konden we algauw geweldig overweg met alle functies, vooral met de keuken en het vouwdak, dat we heel vaak gebruikten om van bovenuit te genieten van het uitzicht", vertelt Manu. "En omdat we alle twee graag koken, stellen we ook de keuken enorm op prijs."
De volgende dag gaat de wekker vroeg af, omdat de vriendinnen de zonsopgang bij de 'Pancake Rocks' willen zien. Even voor vijf uur, het is nog donker, breken de twee op. De weg gaat steil bergop en leidt dan over een plateau tot aan de merkwaardige rotsformaties, die eruit zien als gestapelde pannenkoeken - meteen een verklaring van hun vreemde naam. "De zonsopgang hier was een van de allermooiste van deze reis. Op de terugweg naar beneden hadden we een prachtig uitzicht over de meren in de dalen rondom en besloten we te ontbijten aan de oever van een meer", vertelt Manu.
Aangezien de twee vriendinnen zich enorm verheugen op Schotland, besluiten ze om de rit van 500 km tot Kilchurn Castle in één stuk af te leggen. Nog op tijd voor de zonsondergang komen ze aan bij een sprookjesachtige kasteelruïne vlakbij een meer. In een oogwenk maken ze de Crosscamp klaar voor de nacht, met zicht op het meer en de betoverende burcht. "Het landschap van Schotland is ongelooflijk afwisselend", zegt Manu enthousiast. "Je vindt er alles, van fris groen tot eerder schrale gebieden. De talrijke meren zijn gewoonweg fabelachtig." In het dal van Glencoe toont het landschap zich de volgende dag van zijn ruige kant. De woeste heuvels doen beiden denken aan IJsland. Bij de West Highland Way, die doorheen het dal loopt, zijn er gratis douches voor backpackers en kampeerders.
Om hun volgende overnachtingsplaats in het dal Glen Etive te bereiken, moeten Manu en Nadine 20 km over een smalle 'single track road', wat met de Crosscamp echter geen probleem oplevert. "Met een groter voertuig zouden we waarschijnlijk een van de onvergetelijke hoogtepunten links moeten laten liggen: onderweg ontmoetten we een kleine kudde reeën, die verbazingwekkend onbeschaamd waren", vertelt Manu. "Ze kwamen vlakbij de auto, ze lieten zich zelfs aanraken en aten wortels uit onze hand."
Na enkele zonnige dagen verwelkomt worden beide vriendinnen de volgende ochtend verwelkomd door lichte regen. De lucht ruikt fris, maar de hemel is bewolkt. Een welkome afwisseling, volgens Manu. "En een reden om eens uit te slapen en gezellig te ontbijten." De rust aan het meer wordt voor beide vriendinnen enkel verstoord door wat eenden. "Bij slecht weer maakten we het gewoon gezellig in de Crosscamp of stapten we een café binnen om daar wifi te gebruiken en onze elektronische toestellen te laden."
Na een korte tussenstop in een zwembad om te douchen en zich op te frissen, vertrekken Manu en Nadine naar hun eigenlijke bestemming, Isle of Skye. De zogenoemde Fairy Pools zijn een favoriete reisbestemming, waardoor je er al 's morgens vroeg moet zijn, adviseert Manu. Aangezien het uiteindelijk begint te regenen, besluiten de twee om de avond ontspannen in de Crosscamp af te sluiten met een glaasje.
Op de elfde dag van de trip rijden ze verder naar het zuiden. Op de terugweg ontdekken beiden de Schotse natuur met verborgen watervallen, de 'Cotswolds' met kleine stenen huisjes en verzorgde voortuintjes evenals het gezellige dorpje Bibury. Vanuit Poole keren ze ten slotte met de veerboot terug naar Frankrijk. Ontspannen en uitgerust komen Manu en Nadine uiteindelijk weer aan bij hun startplaats, Isny. Hier nemen ze afscheid van de Crosscamp.
Ich bin ein Tooltip.